뜻

1. 불복종, 반항

1. disobedience, අකීකරුකම.

유의어

1. 불복종

   • අ කීකරුකම (반항, 불복종, 불순종)
   • ආඥා භංගය (불복종, 반항)
   • අ කීකරුවා (disobedient or insubordinate person)
   • ආඥා උල්ලංඝනය (불복종, 반항)

Carter, Charles. A Sinhalese-English dictionary. Colombo: The "Ceylon Observer" Printing Works; London: Probsthain & Co., 1924.